Kitap okuma alışkanlığı nasıl kazanılır? kitap okumak/Hazır mısın?
Bir gün yine her zaman ki koltuğumda oturuyorum. Karşımda televizyon, elimde telefon. Sol tarafımda annem televizyona dalmış. Hatta diziye öyle kaptırmış ki kendini sanki olayları kendisi yaşıyormuş gibi izliyor. Ben de telefona öyle dalmışım ki dünyadan haberim yok.
Gözüm saate takıldı bir an, zaman ne çabuk geçmiş dedim kendi kendime, sonra hiçbirşey yapmayışıma devam ettim.
Ama bir gün var ki o gün belkide benim hayata merhaba demeye, yeni dünyalara bakmak için bulunduğum yerden kalkmama vesile olan gündü. Hemen "benim başıma asla gelmeyecek hangi güzel şey geldi" diye düşünme ha. Öyle filmlerdeki gibi fantastik şeyler yaşamadım. Sadece fark ettim.
Neyi mi fark ettim?
Yine her zaman ki bölgemde telefonla uğraşıyordum. Bir videodan başka bir videoya geziniyordum. Sonra koltuğun başında bir kitap fark ettim."Beyaz Gemi". Kapağı her gün uğraştığım telefondan çok daha çekici geldi. Belki nedeni telefondan sıkılmamdı belki de artık bir şeylerin değişmesi gerektiğini fark etmemdendi. Geçtim diğer odaya okumaya başladım. Okudukça sanki beynimin içinde kendiliğinden hayali mekanlar ve kişiler oluşuyordu. Bu şey bana çok iyi gelmişti. Sanki kitap beni içine çekmekle kalmayıp içindeki karakterin ruhuna kadar çekmişti. Bu hazzı aldığım bir şeyi bırakmam oldukça zordu.(telefon gibi). Ve bırakamadım da, her geçen gün okuyordum...
Felsefe, tarih,kişisel gelişim, Türk klasikleri,bilim,din. Okudukça hoşuma gidenleri yavaş yavaş anlamaya başlamıştım. Kendi konularımı yavaş yavaş bulmaya başlamıştım. Tabii bunları yaparken günler herzaman ki gibi hızla akıp gidiyordu. Ama bu sefer zaman benim için işliyordu. Her geçen gün okumaya alışıyorum, her geçen gün daha da farkına varıyordum. Bazen istediğim kitabı bulamıyordum. Bende telefonu kitaba çevirmeye kadar verdim ve bu bana daha da iyi geldi. Düşünsenize sevdiğiniz iki şeyi bir anda yapabiliyorsunuz. Düşünsenize teknolojiyi kendiniz için kullanabiliyorsunuz.
Ah! Bir dakika.
Bunu sen zaten biliyorsun öyle değil mi? Hımm madem biliyorsun peki niye bunu kullanmıyorsun? Kitap okumak hoşuna gitmiyor öyle değil mi? Eğer buna evet diyorsan seninle aynı kişiyim ben. Bende sevmiyordum okumayı da yazmayı da dinlemeyi de. Sıkıcı ve monotondu çünkü bunlar. Hayır, hayır! Bunu denemeden bilemezsin dedim kendime ve denedim. En azından sende dene, yine hoşuna gitmezse sesli kitap dinle. Seni geliştirecek ve hoşuna gidecek bir yöntem bulabilirsin biliyorsun. Sen sivri zekânı kullanmayı çok iyi biliyorsun unutma. Unutma ki kendini kaybetmene vesile olma.
Gözüm saate takıldı bir an, zaman ne çabuk geçmiş dedim kendi kendime, sonra hiçbirşey yapmayışıma devam ettim.
Günlerimin çoğu bu şekilde geçip gidiyordu...
Ama bir gün var ki o gün belkide benim hayata merhaba demeye, yeni dünyalara bakmak için bulunduğum yerden kalkmama vesile olan gündü. Hemen "benim başıma asla gelmeyecek hangi güzel şey geldi" diye düşünme ha. Öyle filmlerdeki gibi fantastik şeyler yaşamadım. Sadece fark ettim.
Neyi mi fark ettim?
Yine her zaman ki bölgemde telefonla uğraşıyordum. Bir videodan başka bir videoya geziniyordum. Sonra koltuğun başında bir kitap fark ettim."Beyaz Gemi". Kapağı her gün uğraştığım telefondan çok daha çekici geldi. Belki nedeni telefondan sıkılmamdı belki de artık bir şeylerin değişmesi gerektiğini fark etmemdendi. Geçtim diğer odaya okumaya başladım. Okudukça sanki beynimin içinde kendiliğinden hayali mekanlar ve kişiler oluşuyordu. Bu şey bana çok iyi gelmişti. Sanki kitap beni içine çekmekle kalmayıp içindeki karakterin ruhuna kadar çekmişti. Bu hazzı aldığım bir şeyi bırakmam oldukça zordu.(telefon gibi). Ve bırakamadım da, her geçen gün okuyordum...
Felsefe, tarih,kişisel gelişim, Türk klasikleri,bilim,din. Okudukça hoşuma gidenleri yavaş yavaş anlamaya başlamıştım. Kendi konularımı yavaş yavaş bulmaya başlamıştım. Tabii bunları yaparken günler herzaman ki gibi hızla akıp gidiyordu. Ama bu sefer zaman benim için işliyordu. Her geçen gün okumaya alışıyorum, her geçen gün daha da farkına varıyordum. Bazen istediğim kitabı bulamıyordum. Bende telefonu kitaba çevirmeye kadar verdim ve bu bana daha da iyi geldi. Düşünsenize sevdiğiniz iki şeyi bir anda yapabiliyorsunuz. Düşünsenize teknolojiyi kendiniz için kullanabiliyorsunuz.
Ah! Bir dakika.
Bunu sen zaten biliyorsun öyle değil mi? Hımm madem biliyorsun peki niye bunu kullanmıyorsun? Kitap okumak hoşuna gitmiyor öyle değil mi? Eğer buna evet diyorsan seninle aynı kişiyim ben. Bende sevmiyordum okumayı da yazmayı da dinlemeyi de. Sıkıcı ve monotondu çünkü bunlar. Hayır, hayır! Bunu denemeden bilemezsin dedim kendime ve denedim. En azından sende dene, yine hoşuna gitmezse sesli kitap dinle. Seni geliştirecek ve hoşuna gidecek bir yöntem bulabilirsin biliyorsun. Sen sivri zekânı kullanmayı çok iyi biliyorsun unutma. Unutma ki kendini kaybetmene vesile olma.
Yorumlar